>>ออกฉายครั้งแรกวันที่ 20 กรกฎาคม ปี 1991  รู้จักเรื่องนี้ครั้งแรกตอนที่นั่งอ่านรีวีวหนังในนิตยสารแจกฟรีเล่มหนึ่ง เป็น 1 ใน 2 เรื่องของ Studio Ghibli ที่อยากดูมากๆ  เนื้อเรื่องคร่าวๆ ก็ประมาณว่า ทาเอโกะ นางเอกของเรื่องซึ่งลาหยุดพักร้อนและตัดสินใจเดินทางไปบ้านพี่เขยที่ต่างจังหวัด ระหว่างทางเธอก็ค่อยๆ นึกเรื่องสมัยเด็กตอนที่เธออยู่ป.5ขึ้นมาทีละเรื่องสองเรื่องซึ่งก็มีทั้งความทรงจำที่ดีมั่งแย่มั่ง ดูแล้วอบอุ่นหัวใจดี

>>โดยภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องนี้มีเนื้อเรื่องที่ดัดแปลงจากหนังสือการ์ตูนชื่อเดียวกัน ของ โฮตารุ โอกาโมโตะ และ ยูโกะ โทเนะ Only  Yesterday นับเป็นหนึ่งในเรื่องสำคัญของกลุ่มภาพยนตร์การ์ตูนแนวก้าวหน้า ซึ่งแหวกขนบของภาพยนตร์การ์ตูนที่มีอยู่เดิม โดยเน้นเนื้อหาแแบบดรามาสมจริง ซึ่งโดยทั่วไปเชื่อกันว่าเป็นแนวที่อยู่นอกขอบเขตของภาพยนตร์การ์ตูน อย่างไรก็ตาม Only Yesterday ก็ประสบความสำเร็จทางด้านรายได้อย่างงดงามเมื่อออกฉายที่ประเทศญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1991 และสามารถดึงดูดผู้ชมที่ชื่นชอบการ์ตูนแนวโจะเซได้มาก

>>Only Yesterday เล่าเรื่องราวของ ทาเอโกะ หญิงสาวชาวญี่ปุ่นวัย 27 ปี ที่เดินทางไปพักร้อนและไปใช้ชีวิตเกษตรกรอยู่ที่เมืองยามากาตะ และช่วงเวลานี้เองที่ความทรงจำเมื่อครั้งสมัยอยู่ชั้น ป.5 ได้ผุดขึ้นมาวนเวียนอย่างต่อเนื่องในห้วงความคิดของทาเอโกะ Only Yesterday เป็นเรื่องที่ตัดสลับไปมาระหว่างชีวิตของนางสาวทาเอโกะวัย 27 ปี ที่รายล้อมด้วยทิวทัศน์ชนบทอันสวยสดงดงาม และผู้คนที่เปี่ยมล้นน้ำใจ กับชีวิตของเด็กหญิงทาเอโกะวัยประมาณ 10 ขวบ ที่ล้อมรอบด้วยครอบครัวที่ค่อนข้างจะเข้มงวด และเพื่อนร่วมชั้นมากหน้าหลายตา แม้เรื่องราวของ Only Yesterday จะดำเนินไปอย่างเรียบง่าย และอย่างไม่ปะติดปะต่อ แต่เรื่องราวเหล่านี้ก็กระทบในใจส่วนลึก ทำให้เกิดความรู้สึกโหยหาช่วงเวลาที่เราเยาว์วัยอยู่อีกครั้ง ช่วงเวลาที่ยังไร้เดียงสา ช่วงเวลาที่จินตนาการยังโลดแล่น ช่วงเวลาที่จะคิดจะพูดจะทำอะไรก็เป็นไปแบบเด็กๆ ความทรงจำของทาเอโกะก็เช่นเดียวกับความทรงจำของเราทั้งหลาย ที่มีทั้งความสุขสมและความโศกเศร้า ความปวดร้าวและความรู้สึกผิด ความสัมพันธ์และความขัดแย้ง ความสมหวังและความผิดหวัง รวมทั้งความปรารถนาแบบเด็กๆ ที่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีอะไรที่เป็นไปดังที่ใจต้องการ Only Yesterday นับเป็นผลงานที่สะท้อนชีวิตมนุษย์ออกมาได้อย่างดีอย่างชนิดที่ไม่น่าจะมีภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องใดทำได้ และก่อให้เกิดความซาบซึ้งขึ้นอย่างไม่รู้จบกับความรู้สึกที่ว่า แม้เวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนผ่านไปเนิ่นนานเพียงใด แต่ความทรงจำก็ยังเป็นสิ่งที่ตอกติดตราตรึงอยู่ในใจเสมอ